Steve Lukather speelt met het publiek in de Boerderij in Zoetermeer

Het was weer genieten gisteren! Steve Lukather met zijn band zette de zaal in Zoetermeer op zijn kop. “Dit zou wel eens mijn beste show van deze tour geweest kunnen zijn” twittert hij deze ochtend. En dat zou me niets verbazen want ik heb hem in tijden niet zo goed zien spelen.

Er was veel werk te horen van zijn nieuwste CD, maar ook oud werk passeerde de revue (zelf tot aan Los Lobotomys toe). Hoogtepunten waren absoluut de covers van Little Wing en While My Guitar Gently Weeps. Jimi Hendrix en George Harrison zijn beiden een grote inspiratie voor Steve geweest en in zijn spel zijn met name veel Hendrix invloeden terug te vinden.

Het mooie aan Steve Lukather is dat hij een heel emotioneel persoon is en helemaal opgaat in zijn spel met veel improvisatie. Het afgelopen jaar heeft hij zijn moeder verloren, is hij door een scheiding gegaan en is onlangs ook weer vader geworden van een zoon. Daarnaast is hij gestopt met drinken en roken. Hij vertelt het publiek over zijn turbulente jaar met hoogtepunten en dieptepunten en laat vervolgens al deze emotie los op zijn gitaar. Het resultaat is een adembenemende performance en vooral ook veel lol op het podium!

Steve Weingart op de keyboards mocht er ook zijn! Het enige kleine minpunt van de avond was de drummer die absoluut goed was (niet elke drummer kan een 32e ritme uit een dubbele basdrum toveren) en het ook als showman goed deed. Maar het leek alsof hij in zijn vorige leven houthakker is geweest, want hij kwam er regelmatig veel te hard en lomp in (met name storend bij gevoelige of rustige nummers)! Dan hoor ik toch liever de finesse en de swing van Simon Phillips!

Heb je Steve Lukather´s nieuwe CD All’s Well That Ends Well nog niet? Absoluut een aanrader. Goede mix van fusion en rock!