Paul McCartney – Inspirator voor Sing & Songwriters Live

Paul McCartney live! Wat een bijzondere avond beloofde het te worden. Eén van de grootste en belangrijkste grondleggers van de hedendaagse popmuziek met een live concert voor 40.000 enthousiaste fans en bewonderaars. Een inspirator en held voor vele muzikanten en gitaristen. Afgelopen zomer is Sir Paul McCartney 70 jaar geworden, maar nog steeds gaat hij door alsof er niets veranderd is. Een verslag van een zeer bijzondere avond vol met een vuurwerk van herkenning van een zeer bijzondere en unieke muzikant!

 

Paul McCartney op de Bucketlist

Er zijn een aantal muzikanten en gitaristen die je minimaal één keer in je leven gezien moet hebben. Althans, waarschijnlijk heeft iedereen wel een lijstje met namen, vaak sterk beïnvloed door de muziek die je in je jeugd (t/m 30? 😉 ) luisterde. Helaas heb ik helden als Stevie Ray Vaughan, Jimi Hendrix, Gary Moore of George Harrison nooit live gezien, maar andere muzikale helden zoals Michael Jackson en Jeff Healey en ook een hele waslijst aan nog levende muzikanten gelukkig wel. Sir Paul McCartney stond al heel lang op mijn persoonlijke bucketlist van muzikanten die ik een keer live wilde zien. De invloed die hij met The Beatles op de popmuziek heeft gehad is zo enorm groot dat daar alleen maar bewondering en respect voor kan bestaan. Veel muzikanten zeggen vaak dat alle pop liedjes terug te herleiden zijn en in essentie bij de Beatles beginnen. Daar zou wel eens een grote kern van waarheid in kunnen zitten.

 

Eerder dit jaar speelde McCartney met zijn On The Run tour in de Ahoy in Rotterdam. De kaarten waren echter snel uitverkocht en daarnaast ook bijna exorbitant duur. Toen ik vorige week in Houston (Texas, USA) was en de radio in de auto op weg van het vliegveld naar het hotel aanzette, hoorde ik dat hij daar die week zou spelen. Ik ben meteen online gaan zoeken naar kaarten en kon een tweedehands ticket voor 90 dollar bemachtigen. En dat op een best goede plek, halverwege het baseball stadion waar hij zijn show zou geven. Geweldig, ik kon weer iemand van mijn (nog lange) bucketlist wegstrepen. En dat is zeker fijn met iemand als McCartney, waarbij het gezien zijn leeftijd nog maar de vraag is hoelang hij nog door wil en kan gaan met optreden.

 

Een Concert in een Baseball Stadion

Niet alleen het bijwonen van een concert van Sir Paul McCartney beloofde bijzonder te worden. Ook een concert in America in een baseball station (het Minute Maid Park van de Houston Astros) is net even iets anders dan een concert in de Ahoy of de HMH. Er was plek voor zo’n 40.000 mensen en het was uitverkocht. Na het passeren van de hotdogs, hamburgers, pretzels en andere etenswaren kon ik mijn plekje op de tribune vinden. Het bijzondere karakter van het optreden werd meteen nog duidelijker toen er een familie van vier mensen naast me kwam zitten. De vrouw die direct naast me zat vertelde dat ze voor het concert 12 uur gereden hadden helemaal vanuit Kentucky. Ze had in de sixties The Beatles met eigen ogen gezien en zo was ze als echte fan ook op Abbey Road geweest. Ze kon dus niet wachten om Paul McCartney wederom te mogen aanschouwen.

 

Eigen Werk Afgewisseld met Beatles Nummers

Het werd inderdaad een bijzonder concert. Muzikaal gezien was het zeker degelijk, maar voor gitaristen niet van een heel hoogstaand niveau. McCartney werd op gitaar bijgestaan door zijn inmiddels oud gedienden Rusty Anderson en Brian Ray, die waarschijnlijk ook voor een groot gedeelte op basis van hun backing vocals geselecteerd zijn. Aan het einde van het concert lieten de drie (McCartney, Anderson en Ray) hun soleerkunsten horen in een jamsessie van een minuut of vijf. Het is voor gitaristen niet hoogstaand, maar het was wel een leuk onderdeel van de avond:

 

[youtube width=”560″ height=”345″]http://www.youtube.com/watch?v=bdeKWPcOmmI[/youtube]

 

 

Heel erg bijzonder was de herbeleving van al die Beatles nummers die je heel je leven onuitputtelijk gehoord hebt en door en door kent. Om deze nummers nu te live te horen met de stem die erbij hoort was absoluut een onvergetelijke ervaring. Gedurende de avond werden de vele bekende Beatles nummers afgewisseld met nummers van Paul McCartney uit zijn solo carrière en ook zijn Wings periode. En dat alles gebeurde in kleding die toch een beetje aan de jaren ’60 deed denken. Luister eens naar het prachtige Eleanor Rigby:

 

[youtube width=”560″ height=”345″]http://www.youtube.com/watch?v=0BEjHqHknsg[/youtube]

De Muzikant Paul McCartney

De invloed van McCartney is natuurlijk enorm en er zijn al heel veel boeken over The Beatles en over Paul McCartney geschreven. We hoeven dus niet uitgebreid stil te staan bij zijn afkomst, vaak lastige persoonlijkheid en zijn haat-liefde verhouding met onder anderen John Lennon. Waarschijnlijk is het interessanter om te kijken wat opviel tijdens het optreden.

 

De capaciteiten van Paul McCartney als zanger en sing & songwriters zijn duidelijk. Maar ook als entertainer en showman was het niet te merken dan hij reeds 70 jaar is. Hij speelde met het publiek en maakte als echte Brit grapjes over en met de Amerikanen. Zijn veelzijdigheid als muzikant kwam ook heel duidelijk naar voren. McCartney heeft gedurende de avond afwisselend elektrische gitaar, akoestische gitaar, basgitaar, piano, mandoline en ukelele gespeeld. Hoezo veelzijdig :-)? Verder heeft hij met zijn ruim 50 jaar ervaring op het allerhoogste niveau nog steeds oog voor detail. Zijn muzikanten waren duidelijk ook geselecteerd op het goed kunnen vertolken van The Beatles, met heel veel schitterende vier-of vijfstemmig gezongen nummers.

 

Overigens is Paul McCartney linkshandig. Lastig als je hem wilt kopiëren als gitarist, maar toch ook een grappig feit. Linkshandig mensen zijn vaak creatief en artistiek. Ehh…was Hendrix ook niet linkshandig? En wat zei Cruyff ook alweer over linker- en rechter-hersenhelften en het creatieve proces?

 

Over Jimi Hendrix, John Lennon en George Harrison

Het leuke aan doorgewinterde muzikanten zoals Paul McCartney is dat ze zo ontzettend veel hebben meegemaakt en beleefd. Van flauwgevallen en hysterische fans tot alle drugs die verboden is tot en met het zien komen en gaan van andere grote muzikanten. Een leven waar wij ons niets bij kunnen voorstellen en wellicht is dat ook maar goed.

 

Ik vind het altijd leuk om iconen als McCartney te horen vertellen. Verhalen over andere muzikanten en dingen die ze meegemaakt hebben. Vaak inspirerend, soms verhelderend, meestal leuk om te horen.

 

Zo gaf McCartney een tribute aan Jimi Hendrix door een aantal minuten te jammen en soleren op de melodie van Foxy Lady. Hij vertelde hoe ze in de UK samen op hetzelfde festival speelden en hoe Jimi met de tremolo op zijn gitaar de gitaarmuziek veranderde. De gitaar van Jimi ontstemde tijdens de Hendrix nummers, door het intensieve gebruik van de tremolo. Jimi Hendrix vroeg vervolgens waar Eric Clapton was (die een grote vriend van Hendrix was), zodat deze hem kon helpen om zijn gitaar te stemmen. Grappig natuurlijk. Alsof Jimi zijn gitaar zelf niet kon stemmen  🙄

 

Zo was er ook een ode aan George Harrison. Paul McCartney zag George een beetje als zijn kleine broertje. In waarschijnlijk alle opzichten, want Harrison heeft wel eens laten vallen dat McCartney pas naar zijn composities wilde luisteren als er eerst een stuk of tien van zijn eigen nummers gespeeld waren. McCartney speelde ‘Something’ op de ukelele als ode aan Harrison, wat de eerste Beatles single van Harrison is die werd uitgebracht. Luister naar het verhaal en dit prachtige nummer, dat overigens voor Frank Sinatra het allermooiste Lennon & McCartney liedje is 🙂

[youtube width=”560″ height=”345″]http://www.youtube.com/watch?v=8hBj7PrAHoY&list=UUajlfi_0VLg8tmNIUKP3hdw&index=7&feature=plcp[/youtube]

 

Uiteraard was er ook een nummer voor John Lennon. Het duo Lennon & McCartney had een haat-liefde verhouding waar al heel veel over geschreven en gespeculeerd is. Muzikaal gezien heeft dat wellicht die vele muzikale juweeltjes gebracht, maar het heeft ook zeker gezorgd voor veel spanning en de ruzies die The Beatles fataal werden. Het is duidelijk dat McCartney ouder en wijzer is geworden en zelf genoeg tijd voor reflectie heeft gehad, getuige zijn waardering voor Lennon: “Soms zou je willen dat je eerder tegen mensen had gezegd: Ik hou van je!”.

 

McCartney als Inspirator

Paul McCartney, maar met name The Beatles zijn algemeenheid, hebben veel muzikanten en gitaristen geïnspireerd. Hoe vaak is het “While my Guitar Gently Wheeps” van Harrison niet gecovered? Hoe vaak is “Here Comes The Sun” niet door gitaristen gespeeld? Denk aan gitaristen als Tommy Emmanuel die al heel veel Beatles nummers hebben bewerkt. Maar naast met name Harrison (die door Lennon en McCartney altijd geroemd is vanwege zijn gitaarspel) heeft ook McCartney veel gitaristen beïnvloed. Het mooie Blackbird is een voorbeeld van een nummer dat heel erg hoog staat op de lijst van vrijwel elke akoestische gitarist. Luister zelf naar dit mooie nummer, geschreven om minderheden in het zuiden van de US in de jaren ’60 hoop te geven:

 

[youtube width=”560″ height=”345″]http://www.youtube.com/watch?v=ZNXFdRQBGeo&list=UUajlfi_0VLg8tmNIUKP3hdw&index=9&feature=plcp[/youtube]

 

Onvermoeibaar met Vuurwerk en Passie

Tja, 70 jaar, maar nog steeds enthousiast, kwiek, fit en energiek. In de loop van de avond werd hij een beetje schor, maar dat mag op zijn leeftijd. En zeker als je bijna drie uur (jawel,  drie uur!) onafgebroken alles geeft! Eén toegift was niet voldoende. Twee ook niet. Er kwamen maar liefst drie toegiften waarin uiteraard meezingers als “Yesterday” and “Let It Be” niet konden ontbreken. Het was een geweldige en bijzondere avond, waarin vooral een Deja-Vu van herkenbaarheid voor inwendig vuurwerk zorgde. En het echte vuurwerk maakte dit gevoel helemaal compleet:

 

[youtube width=”560″ height=”345″]http://www.youtube.com/watch?v=eZqaNU7fMRQ&list=UUajlfi_0VLg8tmNIUKP3hdw&index=5&feature=plcp[/youtube]

 

Een bijzonder optreden en laten we hopen dat Sir Paul McCartney nog een even doorgaat!