De meeste gitaristen kennen het talk box effect. Denk aan nummers als ‘Show me the way’ van Peter Frampton, ‘Sweet Emotion’ van Aerosmith, ‘Livin’on a Prayer’ of ‘It’s my Live’ van Bon Jovi of wellicht ‘Delilah’ van Queen.

Het effect wordt bediend door met een slangetje in je mond. Wat er gebeurt is dat het effect de signalen die door het slangetje binnenkomen, vertaalt naar de frequenties van het gitaargeluid. Door te praten of te zingen in het slangetje verander je voortdurend de frequenties instellingen van het geluid. Het werkt hetzelfde als een equalizer, met dat verschil dat de instelling van de equalizer als het ware dynamisch veranderen door de geluiden die met de mond in het slangetje gemaakt worden. Daarom heet het ook een talk box. Je ‘praat’ met de ‘box’.