Een vibrato is een pulserende verandering van toonhoogte die zorgt voor extra expressie in het gitaarspel. Vibrato kan snel of langzaam worden uitgevoerd en het kan een grote of kleine afwijking van de toonhoogte hebben. Dit verschilt per gitarist en is meestal een persoonlijke voorkeur. Er zijn verschillende manieren waarmee een vibrato kan worden uitgevoerd:
Axial pitch shift vibrato
Deze vorm van vibrato betreft de meest pure vorm. Terwijl de vinger zijn positie op de toets behoudt en de snaar in blijft drukken, trilt de vinger van links naar rechts op en neer om de druk op de snaren en daarmee de toonhoogte te veranderen (zonder de vinger echt richting de frets te schuiven). Deze vorm van vibrato werk met name goed voor nylon snaren maar wordt ook op akoestische gitaren met stalen snaren of op elektrische gitaren toegepast.
Radial pitch shift vibrato
Deze vorm van vibrato betreft het herhaaldelijk naar boven en naar beneden bewegen van de snaar (richting de andere snaren). Het is gelijk aan het blijven maken van een kleine bending in beide richtingen. Het wordt met name veel op de elektrische gitaar toegepast in de pop, blues, country en rock muziek. Het grote verschil met de axial pitch shift is dat deze vorm van vibrato vaak over een aantal semi-tonen gaat in plaats van een vibrato die meer lijkt op het maken van ´trillingen´ (wat bij de axial pitch shift het geval is).
Tremolo vibrato
Indien de gitaar een tremolo bevat kan deze gebruik worden om een toon te laten vibreren. Met name floyd rose gepatenteerde tremolo´s of whammy bar´s (dit zijn zwevende tremolo´s die zowel naar voren als naar achteren kunnen bewegen) zijn uitermate geschikt om een vibrato te maken. Een veel gebruikte rock-vibrato bij deze tremolo is het ´stuitereffect´, waarbij men de veren van de tremolo even op spanning zet en dan de tremolo los laat zodat deze heel snel gaat trillen of ´stuiteren´ en die beweging op de snaren overbrengt.
Overige mogelijkheden voor vibratie
Andere mogelijkheden om een toon te laten vibreren is door het voorzichtig heen en weer bewegen van de hals (met de nadruk op voorzichtig). Een andere mogelijkheid is door de snaren voorbij de topkam (vlak voor de stemschroeven) in te drukken en weer los te laten.
Een aantal gitaristen hebben een zeer karakteristieke vibrato techniek, zoals David Gilmour of John Sykes.
Vibrato
Een vibrato is een pulserende verandering van toonhoogte die zorgt voor extra expressie in het gitaarspel. Vibrato kan snel of langzaam worden uitgevoerd en het kan een grote of kleine afwijking van de toonhoogte hebben. Dit verschilt per gitarist en is meestal een persoonlijke voorkeur. Er zijn verschillende manieren waarmee een vibrato kan worden uitgevoerd:
Axial pitch shift vibrato
Deze vorm van vibrato betreft de meest pure vorm. Terwijl de vinger zijn positie op de toets behoudt en de snaar in blijft drukken, trilt de vinger van links naar rechts op en neer om de druk op de snaren en daarmee de toonhoogte te veranderen (zonder de vinger echt richting de frets te schuiven). Deze vorm van vibrato werk met name goed voor nylon snaren maar wordt ook op akoestische gitaren met stalen snaren of op elektrische gitaren toegepast.
Radial pitch shift vibrato
Deze vorm van vibrato betreft het herhaaldelijk naar boven en naar beneden bewegen van de snaar (richting de andere snaren). Het is gelijk aan het blijven maken van een kleine bending in beide richtingen. Het wordt met name veel op de elektrische gitaar toegepast in de pop, blues, country en rock muziek. Het grote verschil met de axial pitch shift is dat deze vorm van vibrato vaak over een aantal semi-tonen gaat in plaats van een vibrato die meer lijkt op het maken van ´trillingen´ (wat bij de axial pitch shift het geval is).
Tremolo vibrato
Indien de gitaar een tremolo bevat kan deze gebruik worden om een toon te laten vibreren. Met name floyd rose gepatenteerde tremolo´s of whammy bar´s (dit zijn zwevende tremolo´s die zowel naar voren als naar achteren kunnen bewegen) zijn uitermate geschikt om een vibrato te maken. Een veel gebruikte rock-vibrato bij deze tremolo is het ´stuitereffect´, waarbij men de veren van de tremolo even op spanning zet en dan de tremolo los laat zodat deze heel snel gaat trillen of ´stuiteren´ en die beweging op de snaren overbrengt.
Overige mogelijkheden voor vibratie
Andere mogelijkheden om een toon te laten vibreren is door het voorzichtig heen en weer bewegen van de hals (met de nadruk op voorzichtig). Een andere mogelijkheid is door de snaren voorbij de topkam (vlak voor de stemschroeven) in te drukken en weer los te laten.
Een aantal gitaristen hebben een zeer karakteristieke vibrato techniek, zoals David Gilmour of John Sykes.
Gerelateerde Artikelen: