Gitarist, blijf bij je gitaarspel en vergeet de club van 27!
19 August 2011|paul
Wie ben jij en wil je zijn als persoon? En wie of wat als gitarist? Wil je een showman zijn op het podium? Wil je technisch perfect spelen en het publiek betoveren? Wil je duizend noten per seconde spelen? Of wil je mooie liedjes schrijven en jouw publiek aanspreken zonder dat je de beste gitarist op deze aarbol bent? Wil je bekend of beroemd worden of liever niet? Wat vind jij leuk aan gitaarspelen en muziek maken? En ervaar je dat op dit moment ook zo? Lastige vragen wellicht, maar veel gitaristen en muzikanten konden hun succes niet aan!
Jimi Hendrix en de club van 27!
Het recente overlijden van Amy Winehouse is een droevig feit. Ze had het al langer ‘uitgehouden’ dan haar familie een aantal jaren geleden vreesde, maar ze was denk ik gewoon nog geen 27. Ze is het zoveelste lid van de club van 27. Een illustre gezelschap, bestaande uit iconen uit de muziekwereld die allen op een leeftijd van 27 jaar zijn overleden; Robert Johnson, Brian Jones (Rolling Stones), Jimi Hendrix, Janis Joplin, Jim Morrison (The Doors), Kurt Cobain (Nirvana) en nu dus ook Amy Winehouse.
Jimi Hendrix is natuurlijk de grote gitarist in het rijtje! Maar er zijn zoveel voorbeelden van gitaristen die verslaafd geweest zijn aan de drank en drugs: Eddie van Halen, Eric Clapton, Stevie Ray Vaughan, John Frusciante, Santana, Slash, Jimi Page en zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan. Met name veel van de jaren ’60, ’70 en ’80 muzikanten hebben zich vergrepen aan verboden middelen. Enerzijds hoorde het erbij, maar anderszijds was het voor velen een uitvlucht. Een vlucht uit de werkelijk van het beroemd en bekend zijn…met alle gevolgen van dien!
Het is belangrijk om gelukkig te zijn met je succes als gitarist
Hendrix is een goed voorbeeld. Hij was vernieuwend en fenomenaal in zijn tijd als gitarist. Maar hij was ook een showman. Hij vond het vreselijk dat hij dingen moest doen op het podium die hij helemaal niet leuk vond. Hij wilde gezien worden als een gitarist en muzikant. Hij wilde dat mensen naar zijn liedjes en teksten luisterden en niet dat ze juist kwamen kijken naar zijn kleding of bizarre podiumacts. Het met zijn tanden spelen, met de gitaar in zijn nek spelen of zijn gitaar in brand steken waren een handelsmerk geworden; nadat deze acts hoogstwaarschijnlijk hadden bijgedragen aan zijn doorbraak als gitarist. Maar hij was daardoor niet gelukkig met zijn eigen succes, zoals zoveel gitaristen en muzikanten.
De nieuwere generatie gitaristen heeft daar wel van geleerd. Iemand als Joe Satriani bijvoorbeeld, is sterk beïnvloed door Hendrix en is gitaar gaan spelen op het moment dat hij overleed. Hij vond dat het levenswerk van Hendrix als een voorbeeld moest dienen. Satriani heeft veel geleerd van het pijnlijke succes van Jimi en gezworen altijd zijn ‘eigen ding’ te blijven doen. Iets wat hij op zijn (noodgedwongen) kaal geschoren hoofd en aparte zonnebrillen na, is blijven doen. Hij maakt mooie muziek die veel mensen, met name gitaristen, aanspreekt en inspireert. Hij doet wat hij leuk vindt en niet wat het publiek van hem verlangt. Zijn spel en muziek hebben hem groot gemaakt, niet een of andere show of podiumact!
Wat moet ik als gitarist hiervan onthouden?
Succes overkomt je of niet. Het zal je eerder lukken om bekend en beroemd te worden als je daar heel hard voor werkt en op de juiste knoppen (snaren ;-)) weet te drukken, maar dan nog overkomt het je. Je weet namelijk niet wat er voor je gaat veranderen. Robbie Williams heeft bijvoorbeeld een tweede huis in Amerika omdat hij daar anoniem en zonder problemen over straat kan lopen! Iets dat hij in Europa niet kan.
Denk goed na over wat bij jou past. Ben je een showman die graag toneel speelt en het publiek met een ‘totaal act’ vermaakt? Of is het belangrijk dat men luistert naar je teksten en wil je een boodschap overbrengen? Of wil je als gitarist gezien worden en mensen aanspreken en inspireren met je spel? Het is belangrijk om voor jezelf goed na te denken over wat je wilt en daarna je doelen uit te zetten. Wellicht wil je thuis op de bank lekker liedjes spelen en verder niet. En dat is prima! Iedereen is anders en iedereen wil iets anders bereiken als gitarist. Maar denk daar goed over na en bepaal voor jezelf wat de stappen zijn die je daarvoor moet ondernemen. Als je het op die manier aanpakt of er mee bezig blijft, dan wordt je gelukkig als gitarist en muzikant. En dan kun je dingen blijven spelen waar je blij van wordt!
De ervaring van andere gitaristen leert namelijk dat het moeilijk is om dingen terug te draaien of je publiek te veranderen! Mark Knopfler wil al twintig jaar geen Dire Straits meer, maar speelt nog elk concert Sultans of Swing (alleen dan nu af en toe zittend met een kopje thee), want daar komen veel fans voor. Jeff Healey ging zich de laatste jaren op Jazz richten, maar dat is niet waar veel van zijn fans naar luisterden. Gary Moore heeft de omslag ooit gemaakt van hard rock naar blues, maar dat was voor zijn grote ‘Still got the Blues’ success. Daarna was er geen weg meer terug.
Wie ben je en wat wil je bereiken als gitarist? Denk daar dus over na en ga er dan voor (wat je doel ook mag zijn)! Maar geniet vooral van het traject en het process naar je einddoel toe! En als je het nog niet helemaal duidelijk voor ogen hebt, dan komt dat vanzelf als je groeit als mens, gitarist en muzikant. Blijf spelen en oefenen en ‘proef’ alle verschillende (en heerlijke) smaken die de muziek heeft!
Gitarist, blijf bij je gitaarspel en vergeet de club van 27!
Wie ben jij en wil je zijn als persoon? En wie of wat als gitarist? Wil je een showman zijn op het podium? Wil je technisch perfect spelen en het publiek betoveren? Wil je duizend noten per seconde spelen? Of wil je mooie liedjes schrijven en jouw publiek aanspreken zonder dat je de beste gitarist op deze aarbol bent? Wil je bekend of beroemd worden of liever niet? Wat vind jij leuk aan gitaarspelen en muziek maken? En ervaar je dat op dit moment ook zo? Lastige vragen wellicht, maar veel gitaristen en muzikanten konden hun succes niet aan!
Jimi Hendrix en de club van 27!
Het recente overlijden van Amy Winehouse is een droevig feit. Ze had het al langer ‘uitgehouden’ dan haar familie een aantal jaren geleden vreesde, maar ze was denk ik gewoon nog geen 27. Ze is het zoveelste lid van de club van 27. Een illustre gezelschap, bestaande uit iconen uit de muziekwereld die allen op een leeftijd van 27 jaar zijn overleden; Robert Johnson, Brian Jones (Rolling Stones), Jimi Hendrix, Janis Joplin, Jim Morrison (The Doors), Kurt Cobain (Nirvana) en nu dus ook Amy Winehouse.
Jimi Hendrix is natuurlijk de grote gitarist in het rijtje! Maar er zijn zoveel voorbeelden van gitaristen die verslaafd geweest zijn aan de drank en drugs: Eddie van Halen, Eric Clapton, Stevie Ray Vaughan, John Frusciante, Santana, Slash, Jimi Page en zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan. Met name veel van de jaren ’60, ’70 en ’80 muzikanten hebben zich vergrepen aan verboden middelen. Enerzijds hoorde het erbij, maar anderszijds was het voor velen een uitvlucht. Een vlucht uit de werkelijk van het beroemd en bekend zijn…met alle gevolgen van dien!
Het is belangrijk om gelukkig te zijn met je succes als gitarist
Hendrix is een goed voorbeeld. Hij was vernieuwend en fenomenaal in zijn tijd als gitarist. Maar hij was ook een showman. Hij vond het vreselijk dat hij dingen moest doen op het podium die hij helemaal niet leuk vond. Hij wilde gezien worden als een gitarist en muzikant. Hij wilde dat mensen naar zijn liedjes en teksten luisterden en niet dat ze juist kwamen kijken naar zijn kleding of bizarre podiumacts. Het met zijn tanden spelen, met de gitaar in zijn nek spelen of zijn gitaar in brand steken waren een handelsmerk geworden; nadat deze acts hoogstwaarschijnlijk hadden bijgedragen aan zijn doorbraak als gitarist. Maar hij was daardoor niet gelukkig met zijn eigen succes, zoals zoveel gitaristen en muzikanten.
De nieuwere generatie gitaristen heeft daar wel van geleerd. Iemand als Joe Satriani bijvoorbeeld, is sterk beïnvloed door Hendrix en is gitaar gaan spelen op het moment dat hij overleed. Hij vond dat het levenswerk van Hendrix als een voorbeeld moest dienen. Satriani heeft veel geleerd van het pijnlijke succes van Jimi en gezworen altijd zijn ‘eigen ding’ te blijven doen. Iets wat hij op zijn (noodgedwongen) kaal geschoren hoofd en aparte zonnebrillen na, is blijven doen. Hij maakt mooie muziek die veel mensen, met name gitaristen, aanspreekt en inspireert. Hij doet wat hij leuk vindt en niet wat het publiek van hem verlangt. Zijn spel en muziek hebben hem groot gemaakt, niet een of andere show of podiumact!
Wat moet ik als gitarist hiervan onthouden?
Succes overkomt je of niet. Het zal je eerder lukken om bekend en beroemd te worden als je daar heel hard voor werkt en op de juiste knoppen (snaren ;-)) weet te drukken, maar dan nog overkomt het je. Je weet namelijk niet wat er voor je gaat veranderen. Robbie Williams heeft bijvoorbeeld een tweede huis in Amerika omdat hij daar anoniem en zonder problemen over straat kan lopen! Iets dat hij in Europa niet kan.
Denk goed na over wat bij jou past. Ben je een showman die graag toneel speelt en het publiek met een ‘totaal act’ vermaakt? Of is het belangrijk dat men luistert naar je teksten en wil je een boodschap overbrengen? Of wil je als gitarist gezien worden en mensen aanspreken en inspireren met je spel? Het is belangrijk om voor jezelf goed na te denken over wat je wilt en daarna je doelen uit te zetten. Wellicht wil je thuis op de bank lekker liedjes spelen en verder niet. En dat is prima! Iedereen is anders en iedereen wil iets anders bereiken als gitarist. Maar denk daar goed over na en bepaal voor jezelf wat de stappen zijn die je daarvoor moet ondernemen. Als je het op die manier aanpakt of er mee bezig blijft, dan wordt je gelukkig als gitarist en muzikant. En dan kun je dingen blijven spelen waar je blij van wordt!
De ervaring van andere gitaristen leert namelijk dat het moeilijk is om dingen terug te draaien of je publiek te veranderen! Mark Knopfler wil al twintig jaar geen Dire Straits meer, maar speelt nog elk concert Sultans of Swing (alleen dan nu af en toe zittend met een kopje thee), want daar komen veel fans voor. Jeff Healey ging zich de laatste jaren op Jazz richten, maar dat is niet waar veel van zijn fans naar luisterden. Gary Moore heeft de omslag ooit gemaakt van hard rock naar blues, maar dat was voor zijn grote ‘Still got the Blues’ success. Daarna was er geen weg meer terug.
Wie ben je en wat wil je bereiken als gitarist? Denk daar dus over na en ga er dan voor (wat je doel ook mag zijn)! Maar geniet vooral van het traject en het process naar je einddoel toe! En als je het nog niet helemaal duidelijk voor ogen hebt, dan komt dat vanzelf als je groeit als mens, gitarist en muzikant. Blijf spelen en oefenen en ‘proef’ alle verschillende (en heerlijke) smaken die de muziek heeft!
Gerelateerde Artikelen: