Eén van de beste Eddie van Halen solo’s

Eddie van Halen is één van de meest invloedrijke gitaristen uit de gitaargeschiedenis. Toen eind jaren zeventig ‘van Halen 1’ uitkwam zette hij met zijn gitaarsolo ‘Eruption’ de hele gitaarwereld op zijn kop. Een meer volwassen solo waarmee hij in de jaren tachtig weer een stempel zette is de solo in Beat It van Michael Jackson.

Jackson heeft in de studio met name veel samengewerkt met Steve Lukather (met name bekend geworden met Toto; nb: de Porcaro broers en David Page van Toto zijn ook op veel Jackson nummers te horen). Voor de solo van Beat It wilde ze de beste speler van dat moment vragen en dat was volgens velen Eddie van Halen. Het verhaal gaat de ronde dat Michael Jackson (of Quincy Jones, de producer van Jackson; dat is niet geheel duidelijk) op een gegeven moment Eddie van Halen heeft gebeld om hem te vragen om de Beat It solo in te spelen. Eddie heeft vervolgens tot drie keer toe de verbinding verbroken omdat hij dacht dat hij in de maling genomen werd door iemand die zich zogenaamd voor Jackson uitmaakte.

Ook over de solo zelf gaan veel verhalen de ronde. Eén versie is dat hij de studio binnen kwam lopen en na 10 minuten weer buiten stond en twee solo’s had opgenomen. Een andere versie is dat hij de solo wel twintig keer heeft ingespeeld en veel fragmenten van de solo opnieuw heeft overgedaan. Wat de waarheid is maakt niet zoveel uit, want het is en blijft een super solo!

De Beat It solo heeft heel veel verschillende elementen en technieken gecombineerd en ook qua opbouw zit het super in elkaar. Let op wat er allemaal gebeurt: De solo begint met een dive bomb, gevolgd door twee keer een getapte flageolet. Daarna volgt een tapping fragment (de techniek die door van Halen groot is gemaakt), met extreme vinger-spreiding tussen de frets, gevolgd door een bend, herhaalde hammer on en pull off technieken met ook nog een slide met de rechterhand en een halve ‘stuiter’ met de tremolo of whammy-bar. Pinched harmonics, een blues-lick en tot slot nog een stukje tapping en een killer einde met de tremolo techniek.

De bovenstaande onsamenhangende opsomming van technieken is slechts om aan te geven hoe gevarieerd en complex de solo is. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de onregelmatige verdeling van het aantal noten per maat. Er zijn genoeg gevorderde gitaristen die de solo kunnen spelen of in elk geval een poging doen. Er zijn ook genoeg gitaristen die sneller spelen dan Eddie of die bepaalde technieken verfijnder spelen. Maar niemand speelt met de energie en de overtuiging zoals van Halen zelf. De solo ‘leeft’ en ‘ademt’ enorm als je er naar luistert. Enerzijds typeert dit het spel van Eddie in zijn algemeenheid, maar in de Beat It Solo valt alles samen tot een geweldig geheel. Je wordt als het ware meegesleurd in een verhaal dat je naar een ander wereld leidt.

Ook al kun je de beat it solo niet spelen, dan is het nog steeds aan te raden om er eens goed naar te luisteren. Probeer te begrijpen wat er gespeeld wordt en welke gitaartechniek op welk moment gebruikt wordt. Of nog beter: trek de stoute schoenen aan, gooi jezelf in het diepe en probeer het eens in je eigen tempo te spelen!