Hoe gebruik je de effects loop van een gitaarversterker?

De effectsloop op de gitaarversterker is voor veel gitaristen een gegeven maar ook een raadsel. Meestal kun je de effects-loop achterop de versterker vinden als twee ingangen; de ‘send’ en de ‘return’. Moet je de effectsloop gebruiken? Zo ja, hoe kun je hem vervolgens het beste gebruiken?

De gitaar sluit je aan middels een kabel op je versterker (kabel gaat in de ‘input’). Als je vervolgens speelt op je gitaar dan gaat het signaal via de kabel naar je versterker. Het komt vervolgens eerst door de voorversterker en daarna door de eindversterker. En na de eindversterker wordt het eindsignaal naar de luidsprekers (of speakerkast) gestuurd zodat je ook daadwerkelijk iets hoort.

In eenvoudige termen kun je zeggen dat de de functie van de voorversterker is om je gitaargeluid te balanceren en finetunen. En de functie van de eindversterker is om het signaal dat uit de voorversterker komt veel harder te maken. Een mooie uitspraak is dat de voorversterker de ‘hersenen’ vertegenwoordigd en de eindversterker de ‘spierballen’ van je gitaarversterker.

De effectsloop zit precies tussen de voor- en eindversterker in. De naam zegt het als het ware al: het zet je effecten in een loop. Het signaal dat de versterker binnenkomt gaat eerst door de voorversterker. Daarna gaat het naar via de ‘send’ uitgang van de effectloop naar de aangesloten effecten en weer terug naar de versterker middels de ‘return’ ingang. Vervolgens gaat het signaal door de eindversterker richting de speakers.

Sommige effecten zet je tussen de gitaar en de versterker. De kabel van je gitaar gaat dan eerst naar je effecten en vanuit je effecten gaat er weer een kabel naar je versterker. Andere effecten komen juist beter tot hun recht als je ze in de effectsloop van de versterker zet. Waarom? Dat heeft te maken met het karakter van de voorversterker. De voorversterker zorgt namelijk voor eventuele distortion (op sommige versterkers noemen ze het ‘gain’) van je geluid. En welk signaal wordt er daarbij vervormd? Precies, het signaal dat de versterker binnenkomt en dat beïnvloed is door eventuele effecten die tussen je gitaar en de versterker zijn gezet. Je kunt je voorstellen dat bijvoorbeeld een chorus effect anders klinkt als het vooraf aan een distortion over het gitaarsignaal wordt gezet, dan als het achteraf over het vervormde (distortion) gitaargeluid (in de effectloop dus) wordt gezet.

Als je volledig clean speelt (zonder distortion) dan kun je dus alle effecten tussen de gitaar en de versterker zetten en heb je de effectsloop van je versterker niet nodig. De vuistregel die gehanteerd wordt is dat gitaareffecten die van invloed zijn op het signaal zelf, in de effectloop geplaatst worden. Tevens worden deze effecten na eventuele overdrive of distortion effectpedalen geplaats. Effecten die van invloed zijn op het volume van het signaal worden meestal tussen de gitaar en de versterker geplaatst. Maar dit is slechts een vuistregel. Probeer vooral veel verschillende combinaties uit om tot een geluid te komen dat jij mooi vindt.

Veel versterkers hebben tegenwoordig een parallelle effectloop (i.p.v. een seriële). Hierbij kun je aangeven (meestal met een draaiknop die gaat van 0% naar 100%), welk percentage van het voorversterker signaal door de effectloop gaat en welk percentage van het signaal de effectloop overslaat en rechtstreeks naar de eindversterker gaat. Als de effectloop in serie geschakeld is heb je die keuze niet en wordt 100% van het signaal door de effectloop gestuurd (mits deze gebruikt wordt).

Experimenteer vooral met het plaatsen van je effecten. Zowel wat betreft voor de versterker als in de effectloop, maar ook ten opzichte van elkaar (de volgorde waarin de effecten geschakeld zijn). Soms krijg je hele leuke en verassende effecten. Letterlijk en figuurlijk in dit geval 😉 !