Een chorus effect simuleert het ‘zwevende’ effect van een koor of orkest. Bij een koor zingen meerdere stemmen dezelfde partij. Het klinkt als één, maar toch klinkt het voller. Iedere zangstem is namelijk net iets anders en iedereen zingt elke noot net op een andere toonhoogte. Bij bijvoorbeeld een orkest spelen dezelfde instrumenten een zelfde melodie, maar toch klinkt het met veel instrumentalisten voller dan één instrument alleen.

Bij een twaalf snarige gitaar heb je ook een chorus effect doordat snaren dubbel zijn uitgevoerd (al dan niet met een octaaf verschil tussen de snaren wat betreft de stemming). Een piano heeft ook een natuurlijk chorus effect aangezien je met elke pianotoets meerdere snaren hamert die gelijk gestemd zijn.

Het chorus effect kopieert als het ware het input signaal en laat het een aantal keren naast het originele signaal horen. De gekopieerde signalen zijn daarbij iets veranderd qua toonhoogte (de frequentie is iets hoger of lager). Daarnaast bestaat er bij de meeste chorus effecten ook de mogelijkheid om een vertraging in te stellen, al is dit eigenlijk niet nodig om een chorus effect te krijgen. Het betreffen dus zeer subtiele veranderingen die voor het oor bijna niet te onderscheiden zijn. Maar ze zorgen wel voor meer diepte en volheid van het gitaargeluid.

Als je de toonhoogte niet verandert maar wel de vertraging, dan is een chorus in principe hetzelfde als een flanger. Echter, een flanger werkt over het algemeen met kortere vertragingen dan een chorus.